Je kent ze of je kent ze niet; de liederen van de Internationale Nieuwe Scene Kollektief. En als je ze kent, gaan ze onder je huid zitten en ken je de teksten uit het hoofd. Een volksmuziekgroep uit de beginjaren 60 van de vorige eeuw met niet alleen protestliederen maar ook meeslepende ballades en vrolijke liederen.
In Den Bosch is een 12-tal zangeressen en zangers, een gitariste en een dwarsfluitiste bijeengekomen onder de bevlogen leiding van Carla Rauh. Zij komen maandelijks bijeen om die liederen van de INS aan de keukentafel met elkaar te zingen. Allemaal mensen die deze liederen in hun jeugd voor het eerst hoorden en erdoor begeesterd werden, soms in de wat radicalere periode in hun leven, soms als student die ook op zoek was naar woonruimte en niets moest hebben van de eertijds zo bekende huisjesmelkers. Nu is iedereen bedaagd en krijgen die liederen een andere klank in de geest en het hart.
De wellicht mooiste theatershow van de INS was toch wel Mistero Buffo (1969) van Dario Luigi Angelo Fo, vertaald door Wannes van der Velde, ook geen onbekende in de wereld van de volksmuziek. Dario Fo (1926-2016) was een flamboyante Italiaans acteur en theatermaker die voor zijn oeuvre in 1997 de nobelprijs voor de literatuur ontving vanwege zijn werk op het gebied van wereldtoneel van de 20e eeuw.
Naast Mistero Buffo heeft hij nog een aantal theatershows het licht doen zien. Zijn grote kracht ontleende hij in zijn theaterstukken aan de improvisatie die toneelspelen in vroegere tijden kenmerkte zoals bijvoorbeeld de giullari (middeleeuwse rondtrekkende spelers) maar zeker ook de commedia dell’arte.
Deze middag zingt de groep liederen uit Mistero Buffo maar ook uit andere voorstellingen als “Putch” en “Harlekijn, knecht noch meester”.
En ja, iedereen mag natuurlijk meezingen!